Yunus Emre’de Sembolizm

Yunus Emre'nin “Çiktim erik dalina…” diye baslayan sembolik siiri, literatürlere “sathiye” olarak geçmistir. Kanaatimizce bu tabir yanlistir. Çünkü sathiyelerde süjenin bilinci yerinde degildir. Gerçi tasavvuf literatürü sathiye kelimesini manevi bir anlam ve makamla yorumlamak istemistir ama Yunus'un bu siirine baktigimizda, onun ne söylediginin tamamen farkinda oldugunu görürüz. O, sembolleri titiz ve dikkatlice seçmis, dünya hayatinin ve Hak yolunda nefsini egitmek isteyen bir insanin güçlüklerini sembollerle anlatmak istemistir. Bir diger tabirle Yunus, kendi tecrübesini sembollestirmistir. Ta ki, kendisinden sonrakiler bu sembolleri gerçekletirsinler. Zira seçtigi sembollerin ihtiva ettigi anlam dinamiktir. Yunus'un kullandigi sembollerde evrensellik hâkimdir. Onun sembolizminde her insan kendini bulabilir.