Vefa

HERKES YAZMAK İSTİYOR DA “DA”ları VAR İŞTE İnsanoğlu YAZARAK, bir şeye sadece bakmayı değil, onu görmeyi, ona dokunabilmeyi, ona hayat vermeyi öğrenir yani gözünü, gönlüne çevirir. Gözünü gönlüne çevirebilen insan, bir müddet sonra kalbinin sesini duyar ve onu usul usul dinlemeye başlar. Kalbinin sesini dinledikçe insan, zihnindeki prangalardan, sırtındaki yüklerden, gönlündeki sıkıntılardan kurtulur. Sıkıntılarından kurtulan insan, kendi kendini tamir edebilir hale gelir ve ruhunu kanatlandırmayı öğrenir. Ruhunu kanatlandırmayı öğrenen insan, daha önce farkında olmadığı uçsuz bucaksız diyarlarda kanat çırpmayı keşfeder. Kanat çırpmayı keşfeden insan ise, keşfettiği yeni diyarlardaki güzellikleri, bir başına yaşamakla yetinmez, etrafındakilerden başlayarak o güzellikleri paylaşmaya/yazmaya başlar…