Ümmi Bir Aşk

Ümmî Bir Ask hüznü yola koydum simdi yüregime varsin diye arzi yararak hüznümle besledigim bir karanfil âhimin gölgesinde bir yigit susmasi gölgelerin dile gelmesi ondan alnimi yikadi bir el, gök kokuyordu kalbimi yunan suda bir ulvîlik vardi kederimi kan rengine boyayan düste sessizlik göz yasimdan beslenen seherde ince bir sizi yârdi çöl, ne yana baksam çöl susuzluk, nereye uzansa fikrim yorgunum ve anlamsizim terk edin bu gemiyi siz de terk edin sonsuz çölleri birakin bana çocuklara sizimi birakin sevsinler diye aski günesle besleyin susuzlugumu agrilarimi susturun çigliklarla Hüseyn'im bugün su bile vermeyin ben yeryüzünün damarlarinda bir hayat unsuru ben en son muhtaç olacaginiz yumruk yeryüzünü ihya edecek kelimeler biliyorum ve kurtaracak son defa arzi kelimelerim kutlu ufuklar bekliyor bizi akinlarimiz elbet gögsünü yirtacak karanligin sehirleri kirmiziya bogacagiz nurdan kaleler dikecegiz bulvarlara ve kurtaracak son defa arzi kelimelerim