Söz’ün Özü

Anlama-yorumlama faaliyetinin sübjektif karakteri gözönüne alindiginda ve Tefsir Tarihi'nin ortaya koydugu örneklerde elimizdeyken, Kur'an'in herkesçe kabul görecek sekilde tek ve nihaî yorumunun yapilabilme imkâninin bulunamayacagi asikârdir. Ilahî vahyin bir noktaya kadar farkli okumalari olacaktir ve kanaatimizce bu tabii de karsilanmalidir. Ancak okudugumuz, anlamaya/yorumlamaya çalistigimiz metnin, -tabiri caizse-karsimizda âdeta eli-kolu bagli bir vaziyette duran ve kisisel ilgilerimize, heyecanlarimiza, indî ve spekülatif yaklasimlarimiza ses çikarmayan/çikaramayan bir mahiyet tasidigi saniliyor, bu yüzden de her isteyenin istedigi sekilde mânâlar istinbat edebilecegi sanilan böylesi bir kelâm'dan çesitli ilhamlar alinabilecegi düsünülüyorsa, tereddüt etmeden söyleyebiliriz ki bu zanlar fevkalâde yanlistir ve Kur'an-i Kerim'in rehberlik vasfina halel getirecek derecede cahilce yakistirmalardir.