Sıfırlamak

"Hüsamettin Bey'in son otuz yilda okudugu sadece vergi kanunlariyla, bakanlik tebligleriydi. Yazarlari, çatik kasli, somurtkan, ciddi adamlardi. Oysa öykü ya da roman yazarlari, kadin olsun, erkek olsun, ciddi insanlar degillerdi. Düs orospulariydi. Kötü yola düsmüslerdi. Ama, el sürdürmez bakirelere benzerlerdi. Bazilari gerçekten bakireydi. Ama fahise tavirlari takinirlardi. Tek tük olsa da, bunlarin bir de düzgün olanlari vardi. Ne var ki, bunlar da keçiboynuzuna benzerdi. Ürettikleri bir damla bali tatmak için, bir çeki odun çignemek gerekirdi. Kafa sagligina sahip öykü ya da roman yazarlarina, tarih içinde henüz rastlanmamisti. Roman okumayi hafiflik saydigi için, Hüsamettin Bey bu timarhane tarikatindan uzak yasadi."Bir muhasebecinin yasamini konu alan bu romanda da, bütün öykü ve romanlarinda oldugu gibi Yigit Okur, hüzünle kahkahayi atbasi kosturuyor.