Öğrenci ve Öğretmen Dünyasındaki Trajikomik Gerçekler

Tebessüm fazilettir. Hayatın tüm renklerini görebilmek trajik ile komikleri anlayabilmek ve ders çıkarabilmektir. Espri alınmaz, satılmaz. Çünkü o manevi bir haz ve doyumdur. Espri yapılmaz, üretilmez, yaşanır. Esprinin zamanı yoktur. Çünkü o bir ilhamdır. İçgüdüsel bir sezgidir. Bir içe doğmaktır. Espri, espri olsun diye değil, espri insan ve yaşam içindir. Gülmek hayata ve mutluluğa yelken açmaktır. Bir insanı güldürmek sevgi gibidir. Diğer insanlarla paylaştıkça çoğalır. Espri yapan bundan zevk aldığı gibi espriden anlayanlar da hayattan mutluluk ilhamları alabilenlerdir. Gülmek ve güldürmek belki ekmek kadar aş kadar olmasa da hayatın yük ve ıstıraplarından sıyrılarak rahatlama adına önemli bir insani istek ve arzudur. Üzüntülü ve kederli bir olayın içinden bile mutluluğa pay çıkarabilmek hayatın yaşanabilirliği açısından önemli bir istek olsa gerek. Benim amacım da bir yazar olarak mutluluğunuzda pay sahibi olabildim düşüncesiyle zevk almak ve sevinmektir.