Nabzı Sıfır Düşlerin

hep mi tersine döner kilit tam açılacakken kapılar perdeler üzerine örtülür hep nabzı sıfır düşlerin... hep mi aynı yerden vurulur azalıp incelen bu halat ucunda ömrüm bir ateş ağır ağır küllenir... yırtık bir sayfadır oysa hayat başı var sonu yok, bilinmez bir yazı ki hücrelerimde kazılı bin kez ölsem silinmez... yağmur altında bir yol yol kenarında bir ağaç ağacın dalında bir kuş uyandım kanadına dokunamadan... “Bazı suskunluklar vardır; bir roman kadar söz taşır içinde, Bazı şiirler vardır; içinde bir ömrü taşır…” Deniz EFİL