Locos: Bir Jestler Komedisi

Elli yillik bir karanlikta kalma döneminin ardindan 1990'larda Felipe Alfau gizli bir edebiyat hazinesi olarak Amerika'da yeniden kesfedildi. Kendi zamaninin çok önünde edebi teknikler kullanarak Nabokov, Pynchon, Barthelme, Barth ve Sorrentino gibi Amerikan edebiyatinin postmodern devlerinin öncüsü oldugu ilan edildi.“Alfau'nun yaratici ‘jestler komedisi', her eglence parkindaki aynali labirentler gibi kafa karistirici, delirtici ve fazlasiyla eglenceli. Modern bir çok-satanin gerektirdigi her seye sahip: cinayet, ensest, günahkâr rahipler, sehvetli rahibeler, birkaç intihar, çesitli gizemler, yasayan ölüler, pezevenkler ve fahiseler ve sairler, Çin'den Filipinler'e, Karayipler'den Avrupa'ya uzanan mekânlar.” –Washington Post“Okuyucular Alfau'yu yalnizca Nabokov ve Calvino'yla degil, Garcia Marquez ve Borges'le de kiyasliyor.” –New Yorker"Locos'un üzerinde biraktigi etki daha ziyade ask gibiydi. Bu kitabin cazibesine kapilmistim ve onu asla unutamadim. Yine de simdi yeniden okudugumda, kitaba dair hatirladiklarimin biraz karmasik oldugunu görüyorum; heyecanli bir gençlik askinin hatiralari gibi sanki. Alfau ya da kitabi açikça benim kaderimdi; onunla sonradan Nabokov'un Solgun Ates'inde ve birçok kez Italo Calvino'da karsilastim. Ama Locos ilk askimdi ve yazarin da tek kitabiydi. Alfau'yla bir daha karsilasmadim; Ispanyollar adini bile bilmiyorlardi. Belki de Amerika'da yasadigindandir; sayet gerçekten yasadiysa tabii. Ama ülkesinde Locos'u benden baska okuyan biriyle tanismadim. Simdiyse kitap yeniden basiliyor. Yaklasik elli yil önce kurulmus ve “Kasifler” olarak bilinen bir Farrar ve Rinehart kulübü bir sekilde kitabi yeniden kesfetmis"Mary McCarthy