Kayıp Hece

Erhan Eren'in ‘Ahmet Bey'e dair şiirlerini okurken onu Ünye sahillerinden Orhan Veli'ye hüzünlü bir tebessümle el sallarken hayal ettim. ‘ Hiçbir Şeyden Çekmedi Nasırından Çektiği Kadar Süleyman Efendi' dizesiyle hatırlanan ama adı ‘ Kitabe-i Seng-i Mezar' olan şiir şair Eren'in ‘ Ahmet Bey ‘ şiirleriyle yeniden hayat buluyor sanki. Şair Eren'in Ünye'de kendisinden dinlediğim Taşlama tarzındaki şiirlerinden çok etkilendiğimi itiraf etmek istiyorum. Bu şiirlerde tartışılmaz bir yetkinliği var şairin. Öyle ki Şair Eşref ile Neyzen Tevfik'le poetik ve tematik bir akrabalığın günlerinde ne gibi ortak özelikler var? Humour yüklü ama bir o kadar da hüzünlü. Hınzır ama bir o kadar da çelebi. Dobra ama bir o kadar da vakur. Cezmi ERSÖZ