Kafiyenin Cilvesi

“Nefs” adli bu eser, insanin kemâle erme sürecinin, kendi miraç yolculugunun soyut bir ifâdesidir. Eserdeki “lâle”, ebced hesâbiyla “Allah”i; hakikati bulma yolculuguna çikmis insanin sembolü olan “kus”, kendini aramayi, kendini bilmeyi ve tekâmül hedefini simgeler. “Balik” ise tipki Yûnus Peygamber’de oldugu gibi kemâlin gerçeklesmesine, nefsin ulvî âleme yükselmesine yardimci olan bir hizmetkâr; maddî bagimliliklari, bedeni ifâde eden “kapi”yi açmak için bir anahtardir. Bu yolculugun kendini idrak etmekten ibâret oldugunu gösteren “kus” ve “lâle”nin bütünlesmesi, uzaklarda aradigi seyin aslinda çok yakininda, kendi içinde bulundugunu idrak eden bir yolcunun inisiyatik ölümü ve baskalasim geçirerek yeniden dogusu, dolayisiyla uyanmasi, aydinlanmasi, kurtulmasidir. Artik o, küllî âlemde fenâ olmus cüz’î bir âlem; Tanri’nin nuruyla parlayan bir “tas”, bir zerredir sâdece… Gülnihâl Küpeli / 2008