J.P. Sartre'da Yabancılaşma Fenomeni

Eski Ahit'te putlar "gözleri var görmezler, kulakları var duymazlar" şeklinde tarif edilmekteyken; Romalılar köleyi "sesli alet" olarak tanımlıyordu. Günümüz insanı Eski Ahit'teki putlardan ve Romalıların tanımladığı kölelerden farklı değildir. Günümüz insanı kendi gücünü teknolojiye, otoriteye ya da yerel değerlere aktararak kendini görmemeye başlamış ve dolayısıyla yabancılaşmıştır. Bu durum aynı zamanda insanlık açısından da zayıflığa işaret etmektedir.Kişi kendisiyle olan savaşında yitirilmişliğini yaşamaktadır. Bireyin kendisini unutması, kendisinden kurtulma isteği ile cemaatleşmenin fişek gibi fırlaması, kendi seçimlerini kendisinin yapmaması, kendi değerlerini kendisinin belirleyememesi kişinin çölleşmesine neden olmaktadır. Cemaatleşme ve teknoloji bireysel özneyi düzleştirmektedir. Günümüzde makinelerin gittikçe mükemmelleşmesi sonucunda, insanların anlamı yaratma ve ilerletmede gösterdikleri yeteneksizlikler, yetersizlikler ortaya çıkmaktadır. Bu durum çatışmayı başlatan ana etkendir. Bunun yanı sıra kişi makineleştiğinin farkında bile değildir. Ongörülemezlik, hatta hiçbir şeyin engelleyemeyeceği ongörülemezlik yaşanmaktadır.J. P. Sartre'a göre varoluşçuluğun ele aldığı konu, iş bölümüyle sömürünün yol açtığı, saptırılmış araçlar aracılığıyla yabancılaşmaya karşı savaşım veren ama her şeye karşın direncini yitirmeksizin güç kazanan, yabancılaştırılmış, şeyleşmiş, aldatılmış bireylerdir."Demek cehennem bu. Hiç aklıma getirmezdim böyle olacağını... Acı, ateş, kızgın ızgara, hepsi sizsiniz demek... Ay! Ne gülünç şey... Kızgın ızgaranın ne gereği var: cehennem başkalarıdır." Q. P. Sartre / Gizli Oturum)İnsanın yapması gereken ilk işi, kendini bulmaya çalışmasıdır. İnsanın, kendisinden başka yol gösterecek pusulası yoktur. Kendisi bir pusuladır.