İman,İbadet,Sohbetler

Din duygusu, bir Allah'a îmân ve ibâdet duygusu, insanlarda sonradan hâsıl olmuş bir duygu değildir. Din duygusu, insan kalbinin, insan şuurunun derinliklerinde mevcud ve insan hilkatiyle yaşıttır. Dindarlık, insanın tfîce Allah'a fıtrî bir teahhüdüdür. Bu gerçek, Kur'ân-ı Kerîm'de şöyle açıklanmıştır: 'Hani, Rabbin, Âdemoğullarının sırtlanndan zürriyetlerini çıkarıp onları kendilerine şâhid tutmuştu da 'Ben, sizin Rabbiniz değil miyim?' demişti. Onlar da 'Evet! Rabbimizsin. Şâhid olduk!' demişlerdi. Bu da, kıyamet günü Bizim bundan haberimiz yoktu, gaflette idik!' Veya 'Sana, bundan önce baba ve atalarımız şerik koşmuşlardı. Bizler ise, onlardan sonra gelen zürriyetleriz. Bâtıl iş tutanların işledikleri ile bizi helak mi edeceksin?1 dememeleri içindir" Görüyorsunuz ki: Âdemoğul lan, daha ruh âleminde iken, Rablerine, kendilerini yaratan, yaşatan, olgunluğa eriştiren Yüce Varlığı ikrar etmişlerdir. Her insan şuuru, fıtratiyle böyle bir teahhüdün altındadır