İbn Rüşd

Bir adam düsünün ki, ölümünden (1198) elli yil sonra Paris'te atesli tartismalara konu olmus. Üstelik, onun ileri sürmedigi düsünceler onunmus gibi tartisilmis. Adi büyük yorumcuya çikmis. Dante'nin deyisi ile: che il gran comento feo. Yine de Dante, Divinia Comedia'sinda cehenneme sokar onu.Ressam Rafael de unutmamis. Ünlü tablosu Atina Okulu'nda sol kösede basi sarikli biri olarak çizmis. (Kapakdaki resim Rafael'in firçasindan). Ibn Rüsd, ilginç bir kisilik. Endülüs Emevi halifeligi yikilip yerine küçük devletçiklerin (meliklerin) kuruldugu, ardindan Murabit ve Muvahhid imparatorluklarinin birbirini izledigi, ayaklanmalarin eksik olmadigi.. o karisik ortamda büyüdü. Bir dönem iktidarin gözdesi aydin oldu. Önemli görevlere getirildi. Sonra gözden düstü. Sürüldü. Ömrünün sonlarinda bagislanmis olsa da, eski ünvanlarina kavusamadi.Bu kitapta, Ibn Rüsd'e giden yol, onun yasadigi, sonra da etkiledigi Fransa'daki ortam, uyandirdigi tepki anlatiliyor. Etkisi, tepkisinden ayrilamaz.