Hikayeler 1

Küçük hikâye türünün Türkçede çok azaldigi bugünlerde Seyda'nin hikâyeleri okuyucular için ilgi çekici bir olay sanirim. Bu hikâyeler onun sanatinin anlasilmasina yardimci olduguna göre daha da önem kazaniyor.” –Dogan Hizlan “Günümüz genç öncülerinin anlatim darligi, hikâyeyi kisirlastirici zorlamalari karsisinda, Meh­met Seyda'da, hikâyenin her çesidini, çevreye, kisilere göre degistirerek ustaca kullanma yetene­ginin gelistigi açikça görülüyor. ‘Evimin Erkegi' hikâyesi, tek basina da olsa, sanatçi titizligi ile kili kirk yaranlarin bile begenebilecekleri, çözümleyici yeni bir anlatim örnegi hâlinde karsimizda duruyor.” –Tahir Alangu “Hikâyeye 1963 yilinda baslamis, çesitli nedenlerle eserlerini bastirip adini duyurma imkânlarini bulamamis Mehmet Seyda, ‘Basgöz Etme Zamani'nda dili, anlatisi, kisileri ile Türk hikâyeciliginin sürüp giden önemli niteliginden kopmuyor, okuyucu ile baglarini koparmaya niyetli görünmü­yordu. Her sanatçi okuyucu ile tamamlanirdi.” –Kim dergisi “Mehmet Seyda basarili bir yazardir. Sesi solugu biraz geç çikmasina ragmen, daha ziyade Saba­hattin Ali ekolünün basarili yazarlarindan biri olarak günümüze kalmistir. Anlattiklari hep inandi­rici, kandirici seylerdir. Yazar, yasadiklarinin, gördüklerinin disinda bir sey yazmamis. Islek de bir dili var. –Ilhami Soysal “Mehmet Seyda, Cumhuriyet öykücülügümüz içinde gerçekçi öykücüler arasinda yer alir. Düzgün ve rahat anlatimi ile Ömer Seyfettin'le baslayan, Refik Halit'le süren ve 1940 kusagi gerçekçilerine baglanan klasik diyebilecegimiz bir anlayisin öykücüsüydü.” –Adnan Özyalçiner