Hacım Sultan ve Menakıbnamesi

"HKN: 59a-59b,gözüsultân hazretine tuş oldı dem eyledi yutmaya pes sultân hazret dahı ali-vârî bir nara urdıtag ve taş harekete geldi sultânhazretinünmübârek ağzından bir âteşpeydâoldıejderhâyaazm eyledi ağzından içeri girüpejderhâyı yakmaya başladı cân acısından gâh havâyaatluryirlü kayaları dolanup hamur gibi kaynadurdı başını bir kayaya urdı hamura gider gibi başı kulağı kayaya yir eyledi ejderhânunyanupçağırduğundanburhanun aklı gidüpyatursultânhazretinün merkebi kan kaşandı maâniyekırmuzı taş oldı " Tasavvufta ejderhanın taşıdığı simgesel anlam; yenilmesi gereken kötülük ve nefsi göstermesidir. Ejderha; saldırgan, azgın ve obur olması ve yılan gibi sinsiliği temsil etmesinden dolayı yok edilmesi gerekmektedir. Nitekim Hacım Sultan Menâkıbnâmesinde de; dervişlerin Hacım Sultan hakkında nifakta bulunmalarının simgesi olarak ejderha verilmiştir. Hacım Sultan, ejderhayı yakarak yok edince dervişler nefislerinden fitneden kurtulmuş olurlar. Hacım Sultan, ejderhayı öldürerek kötülüğü alt etmiş olur.