Gümüş Kemerli Kız

İki kişiyi kıskandım Ömrümde. Biri Fred Aster, onun gibi dans edemediğim için, öbürü Anton Çehof, onun gibi yazamadığını İçin. 1950'lerin ikinci yansında, asistan İken NewYork Times'ın kitap ekinde Çehof un İngİlizcede yeni yayımlanan bir yapıtı üzerine bir yazı gördüm. Yapıtın başlığı "Her Doktorun Anlatacakları Vardır" gibi bir şeydi. Çehofun hekim olduğunu biliyordum, yadırgamadım. Ama bu başlık bana esin kaynağı oldu. Hekim olarak benim de o zaman henüz çok kısa olan meslek yaşamımda anlatacak bir şeylerim vardı ve kuşkusuz ilerde de olacaktı. Hemen karar verdim. Ben de yazacaktım. Fakat Çehofun o kitabını ve o kitap üzerine olan yazıyı okumamalıydım. Okursam ya onun beşinci dereceden kötü bir kopyası olacaktım ya da yazmaya cesaret edemeyecektim. O kitabı okumadım ama Çehof un diğer kitapları beni hep yazmaya yöneltti. Elinizdeki bu kitabım da o yöneltimin ürünüdür. Sanırım biraz değişik olarak..