Geliver Şimdi

dilim dudağım ismini heceler durur saklar güneş ışıklarını, ay tutulur bozulur bütün saatler, vakitler durur bekletme cümle alemi, geliver şimdi kalabalık bir şehrin terkedilmiş sokağıyım hüzünlerin yolu, yalnızlığın son durağıyım sonu gelmez bir ah çekiyorum, inliyor sızım bu kez kalabalıkta değil, harbiden yalnızım derler ki bu şehir, dünyayı dize getirmiş, sen beni saçların ordu, nefesin emir, sesin hücum misali bir gülüşün gönlüme zafer, bakışın ganimet gibi gözlerin gibi kumandan varken yenmek mümkün mü seni gülünce uçurum doğar iki yanaktan ufacık gibi gözükseler de uzaktan düştüğüm o gamzelerin derinliğini bir ben bilirim bir de onları yaratan güzel bir dünya kuracaktım sensiz ben dediler ki o güzellik dünyada bir kovardım hayallerini gözlerimden silerdim bakışını belki yılda bir o gözleri başka tende bulabilmem bir ihtimal bile olsa, milyonda bir