Eğer Biz Olsaydık

On beş yıl önce Jack O'Donnell'a âşık olmuştum.
O zamanlar sadece genç bir kız olmama rağmen sevebileceğim tek erkeğin abimin en yakın arkadaşı olacağını biliyordum.

On sekizinci yaşımı kutladığım gün ondan beni öpmesini istediğimde, bunun hayatımı tamamen değiştireceğini asla düşünemezdim.

O gece Jack'e her şeyimi verdim.
Sanki hayatımızın en güzel anı o öpücük değilmiş gibi, yaşamaya devam edebilmek için yollarımızı ayırmak ve hiçbir şey olmamış gibi davranmak zorundaydık.

Ama bu ayrılık bile saklamak zorunda kaldığımız sır kadar acı verici değildi.
Onu hâlâ ne kadar sevdiğimi düşünmemeye çalıştım. Onun güçlü kollarına geri dönmeyi ne kadar istediğimi ya da ela gözlerinin kalbimi nasıl hızlandırdığını unutmaya çalıştım.
Ta ki beni tekrar öpene kadar.

Bu sefer geri dönüşümüz yoktu. Bu sefer o öpücüğün ne anlama geldiğini biliyordum.
Biz birbirimize aittik ve artık bunu inkâr etmenin bir anlamı yoktu.

Ancak ortaya çıkacak tek şey duygularımız değildi, geçmişimiz de yeniden ortaya çıkacaktı ve bizi, mutlu olmak için yakaladığımız ikinci şansı da yok etmekle tehdit ediyordu.
Aşkımız bir kez daha sınanırken, birlikte duracak kadar güçlü olabilecek miydik