Cezaevi Arkadaşım Yılmaz Güney

"Avni Bektas giyindi. Küçük masanin üzerinde, gece yatarken gelisigüzel biraktigi pembe pelür kâgitlarini, kursunkalemlerini, silgisini, kalem açacagini, zimpara kâgidini toparladi; ranzasinin basucuna koydu. Anilarini yaziyordu. Kursunkalemin ucunu, iyice incelsin diye, zimpara kâgidiyla sivriltirdi. Özenle, her sözcügü her harfi, usul usul, en düzgün biçimiyle yazmaya çalisirdi.Agizligina bir cigara takti. Komün kararlarina uydugu için Birinci içiyordu. Komün, devrimcilerin cezaevlerinde sürdürdükleri ortak yasama biçimine verdikleri addi; gönüllü, belli ilkeler temeline dayali bir birlikti."Yilmaz Güney tarafindan, Ulucanlar cezaevinde yattigi dönemde yazilan "Soba Pencere Cami ve Iki Ekmek Istiyoruz" isimli kitapta, Yilmaz Güney, oda arkadasi Avni Bektas'i böyle anlatiyordu.Avni Bektas Ulucanlarda kaldigi 14 ay boyunca Yilmaz Güney'le ayni ortamda yasadi, her anini birlikte geçirdi. Yilmaz Güney kendisini Ulucanlar'a düsüren Yumurtalik olayi ve siyasi yasamiyla ilgili sirlarini Avni Bektas'la paylasti.Yilmaz Güney'le ilgili, birçogunu sadece bu kitapta okuyacaginiz yüzlerce ani, Ulucanlar cezaevindeki insanlara ve cezaevi yasamina dair sayisiz olay Avni Bektas'in belleginden okura sunuluyor.Ince Kapak: