Bir Yazın Tarihi

… Gelin Hanım gülerek, doğacak bebek namına: “Değil mi, Ferhunde bacısı?” diyordu. Evet, artık bu ünvanı yeniden almaya az bir zaman kalmış, birkaç ay sonra bebek çıkacak ve Ferhunde, artık gelin olmaya ikna edilen Ferhunde, bu bebeğin bacısı olacaktı!
Düğün günü, bütün ev halkının ısrarına karşı direnemeyerek Ferhunde süslendi, köşeye oturtuldu; işte gelin olmuştu. Fakat saçlarını sarı, sapsarı sırma gibi yapamamış, yapmak istememiş idi çünkü onlar artık siyah değil; beyaz, bembeyaz, ipek gibi beyaz idi.

… Ah! Bu mektuplar! Herkesten gelip herkese giden şeyler! O, bunlara yabancı idi, ona daha hayatında hiçbir mektup gelmemiş idi. O, yalnız başkalarının mektuplarına memur idi, hiçbir kimsesi yok idi ki ondan beklenecek mektubu olsun.

… Öyle hissediyorum ki ben meşhur manasıyla bir kaynana olamayacağım. Gelinimi çıldırasıya seviyorum.