Bilgelik Öyküleri

Bahar aylarinin verimli topraklarinin içinde iki tohum yan yana yatiyorlarmis. Tohumlardan biri digerine: ? Ben büyümek istiyorum, demis. Köklerimi altimdaki topragin derinliklerine ve filizimi yeryüzüne göndermek istiyorum; baharin müjdecisi tomurcuklarim açilsin istiyorum... Günesin sicagini yüzümde, sabahin tatli dokunusunu yapraklarimda hissetmek istiyorum demis ve büyümeye baslamis.Ikinci tohum ise: ? Ben korkuyorum! demis. Köklerimi altimdaki yatan topragin derinliklerine gönderirsem karanliklarda beni neyin bekledigini bilemem. Üstümdeki topragi zorlayip yeryüzüne çikmaya çalisirsam filizlerim zarar görebilir. Ya tomurcuklarim açmaya basladiginda üzerinde salyangozlar gezip, onlari yemeye kalkarsa? Ya tomurcuklarim açilip çiçege dönüstügünde küçük bir çocuk beni kopari verirse? Yooo! Hayir, en iyisi burada kalip beklemek. Büyümek için belki daha güvenli bir zaman bulabilirim, demis. O sirada yumusamis olan bahar topragini eseleyen bir tavuk, tohumu buldu ve bir lokmada yutuverdi.