Adil Bir Akşam

Ben doğduğumda çocukları delirmesin diye anneler hasan dağıttılar. o kadar çok baktım ki uzağa öldüğüme inanmadılar. bir gün dünyanın sonunda oturdum aklım bir kuş kadar hafifti seni uçurdum tahtadan bir at geldi penceredeki henüz sevilmiş bir ağaçtan kanser aklıma da yayıldı kaçtım, cennetten de böyle kaçmıştım.